قیر امولسیون:
سابقه استفاده از امولسیونهای قیری برای ساخت و نگهداری راهها به ۱۹۲۰برمیگردد و از سالهای ۱۹۵۳ امولسیونهای قیری کاربرد گسترده ای یافت و در ساخت آزادراهها، بزرگراهها ،راههای اصلی،فرعی وروستایی به روش آسفالت سرد،انواع آسفالتهای حفاظتی، اندود سطحی، مصرف در لکه گیری و نگهداری و بهسازی راههاو… از آن استفاده می شود. امولسیون های قیری دارای مزایای فراوانی از قبیل ایمنی بیشتر، صرفه جویی در هزینه، تنوع کاربرد، صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش آلودگی زیست محیطی بوده و بویژه استفاده آنها روی سطح مرطوب نیز میسر می باشد. امولسیون های قیری بدون از دست دادن چسبندگی، لایه نازکی از قیر را بر روی مصالح سنگی یا سطوح روسازی بر جا میگذارد. قیر در دمای محیط به حالت جامد یا نیمه جامد می باشد که کارایی لازم را ندارد ولی میتوان به سه روش زیر آنرا قابل استفاده نمود که عبارتنداز:
۱ -حرارت دادن قیر
۲-مخلوط نمودن قیر با حلالهای نفتی(قیر محلول)
۳-مخلوط نمودن قیر با آب به صورت امولسیون قیری
روش اول معمولاً برای کارهای با حجم بالا مورد استفاده قرار می گیرد. روش دوم امروزه گران تمام می شود زیرا باعث هدر رفتن حلالهای نفتی، آلودگی محیط زیست و انتشار هیدرو کربن ها بویژه در مناطق شهری و خطرات ناشی از آتش سوزی را بهمراه خواهد داشت. ضمناً اجرای کار در این حالت باید در فصل مساعد و با مصالح سنگی خشک و غیر مرطوب انجام شود.
روش سوم و یا روش امولسیونی(نفت آب) مناسب ترین,بهترین و کم هزینه ترین روش می باشد.
:: قیر امولسیون چیست ؟
امولسیون، مخلوطی از دو مایع غیر قابل امتزاج است که یکی از این مایعات به صورت ذرات ریزی، در مایع دیگر معلق می باشد. مایع معلق شده را فاز داخلی یا فاز غیرپیوسته و مایع دیگر را فاز خارجی یا فاز پیوسته می نامند.
امولسیون ها به لحاظ نوع فاز معلق به دو دسته آب در روغن و روغن در آب تقسیم می شوند. در امولسیون ها به روشهای مختلف میتوان مشخص نمود که کدام فاز پیوسته و کدام فاز غیرپیوسته است. جهت تعادل دو فاز داخلی و خارجی در امولسیون و یا به عبارت دیگر برای ساخت امولسیون و حفظ ثبات این دو فاز به صورت معلق، موادی به مخلوط دو مایع افزوده می شود که امولسیون ساز یا امولسیفایر نامیده می شود. در بعضی موارد لازم است که پایداری امولسیون را افزایش داد به این منظور ماده دیگری به نام پایدار کننده به امولسیون اضافه میگردد.
امولسیون های قیری
قیرامولسیون یک نوع امولسیون روغن در آب است. ذرات قیر در این مخلوط به صورت گلبول های معلق باردار در محلولی از آب و سایر سازنده ها شناور است.
قطر دانه های قیر معمولاً در دامنه ۰٫۰۰۱ تا ۰٫۰۰۲ میلی متر می باشد.
اجزای تشکیل دهنده امولسیون های قیری:
قیر Bitumen
حلال Solvent
آب Water
امولسیفایر Emulsifier
اسید Acid
پایدارکننده Stabiliser
پلیمر Polymer
قیر، آب و امولسیون ساز اجزای اصلی تشکیل دهنده امولسیون های قیری می باشند. در بعضی موارد ممکن است فاز آبی امولسیون قیری حاوی پایدار کننده نیز باشد. تحقیق در مورد سه جزء اصلی تشکیل دهنده امولسیون قیری یعنی قیر، آب و امولسیون ساز جهت درک عملکرد امولسیون قیری ضروری است.
تقسیم بندی برای امولسیونهای قیری بر اساس ضابطه های زیر می باشد:
1- ساختار یونی (علامت بار الکتریکی ذره)
2- پایداری در تماس با مصالح سنگی تند شکن (ناپایدار)، متوسط شکن(نیمه پایدار)، دیرشکن (پایدار و بسیار پایدار)
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: